Job 11

1 و صُوفَرِ نَعْماتیدر جوابگفت:

2 «آیا بهكثرتسخنانجوابنباید داد و مرد پرگو عادلشمردهشود؟

3 آیا بیهودهگوییتو مردمانرا ساكتكند و یا سُخریهكنیو كسیتو را خجلنسازد؟

4 و میگوییتعلیممنپاكاست،و مندر نظر تو بیگناههستم.

5 و لیكنكاشكهخدا سخنبگوید و لبهایخود را بر تو بگشاید،

6 و اسرار حكمترا برایتو بیانكند. زیرا كهدر ماهیتخود دو طرفدارد. پسبدانكهخدا كمتر از گناهانتتو را سزا دادهاست.

7 آیا عمقهایخدا را میتوانیدریافتنمود؟ یا بهكُنهقادر مطلقتوانیرسید؟

8 مثلبلندیهایآسماناست؛ چهخواهیكرد؟ گودتر از هاویهاست؛ چهتوانیدانست؟

9 پیمایشآناز جهانطویلتر و از دریا پهنتر است.

10 اگر سختبگیرد و حبسنماید و بهمحاكمهدعوتكند، كیستكهاو را ممانعتنماید؟

11 زیرا كهبطالتمردمرا میداند و شرارترا میبیند اگرچهدر آنتأمّلنكند.

12 و مرد جاهلآنوقتفهیممیشود كهبچّهخرِ وحشی، انسانمتولّد شود.

13 اگر تو دلخود را راستسازیو دستهایخود را بسویاو دراز كنی،

14 اگر در دستتو شرارتباشد، آنرا از خود دور كن، و بیانصافیدر خیمههایتو ساكننشود.

15 پسیقیناً رویخود را بیعیببرخواهیافراشت، و مستحكمشده، نخواهیترسید.

16 زیرا كهمشقّتخود را فراموشخواهیكرد، و آنرا مثلآبِ رفتهبهیاد خواهیآورد،

17 و روزگار تو از وقتظهر روشنتر خواهد شد، و اگرچهتاریكیباشد، مثلصبحخواهد گشت.

18 و مطمئنخواهیبود چونكهامید داری، و اطرافخود را تجسّسنموده، ایمنخواهیخوابید.

19 و خواهیخوابید و ترساننـدهاینخواهـد بـود، و بسـیاریتـو را تملّقخواهند نمود.

20 لیكنچشمانشریرانكاهیـدهمیشـود و ملجـایایشـاناز ایشـاننابـود میگردد و امید ایشانجانكندنایشاناست.»